Salunke BP

लोक म्हणताहेत पाऊस कोपलाय वर्षाची सरासरी अवघ्या काही दिवसांत गाठत तो वेड्यासारखा कोसळतोय. असं काही नाही. त्याचं कुठं काय चुकलंय ? पूर्वी तो वेळेवर न चुकता जूनच्या पहिल्या आठवड्यात यायचा आणि सप्टेंबर अखेर पर्यंत दमादमाने आस्ते कदम बरसत राहायचा. शाळेच्या सुरुवातीला पोराठोरांसंगे दंगा करायचा, ज्येष्ठात तांबड्या मातीतल्या भातशेतीतून लोळण घेत शिवारभर फिरून दमल्यावर कौलारू घरांवरून घसरगुंडी खेळायचा आषाढात वारकऱ्यांच्या पायात घुटमळत दिवेघाटातून दरवळत राज्यभरात घुमायचा, काळ्या मातीत पेरलेल्या बीजांना गोंजारायचा. आभाळमाया करायचा, सह्यकड्यापासून सातपुड्यापर्यंत डोंगररांगांवर अभिषेक करायचा वसिष्ठीला वंदन करुन तापीच्या पायावर लीन व्हायचा, त्याचा हा प्रवास ठरलेला असायचा...  वाटेतल्या बांधांबांधांवर वडिलकीच्या मायेने हात फिरवायचा, एखाद्या चंद्रमौळी झोपडीत वाकून बघताना गहिवरून यायचा, ओल्या बाळंतीणीच्या अंधारल्या खोलीत डोकावून पाहताना बाळाच्या मखमली पायाला गुदगुल्या करायचा गावागावातल्या मंदिरांची शिखरे अन मस्जिदींचे मीनार स्वच्छ धुवून काढायचा वेशीवरच्या जीर्ण पिंपळाला आलिंगन द्यायचा, पारावरच्या वट...

When Nigerian billionaire Femi Otedola in a telephone interview, was asked by the radio presenter, "Sir what can you remember made you a happiest man in life?" Femi said: "I have gone through four stages of happiness in life and finally I understood the meaning of true happiness. “The first stage was to accumulate wealth and means. But at this stage I did not get the happiness I wanted. “Then came the second stage of collecting valuables and items. But I realised that the effect of this thing is also temporary and the lustre of valuable things does not last long. “Then came the third stage of getting big projects. That  was when I was holding 95% of diesel supply in Nigeria and Africa. I was also the largest vessel owner in Africa and Asia. But even here I did not get the happiness I had imagined.  “The fourth stage was the time a friend of mine asked me to buy wheelchairs for some disabled children. Just about 200 kids.  “At the friend's request, I immediately bough...

देवाची सायकाॅलाॅजी  एखादा रोग बरा झाला नाही की तो का बरा झाला नाही हे कारण समजत नाही.. काही रोग बरे का होत नाहीत या मागचे कारण समजत नाही...  अनेक वेळा आपली कामे सर्व काही नीट असून देखील होत नाहीत...  अचानक एखादी गोष्ट घडते आणि ती तशी का घडली हे समजत नाही...  ..म्हणजे इथे "कारण" हे "अज्ञात" असते.  कोव्हीड रोगावर औषध नाही. या रोगामुळे कोण मरेल आणि कोण जगेल हे सांगता सांगता येत नाही. म्हणजे इथे या मागील कारण अज्ञात आहे...  या विश्वाचा उगम आणि अंत काय असेल हे कारण सांगता येत नाही...  - म्हणजेच, थोडक्यात 'कारण' हे 'अज्ञात' आहे.  अज्ञात असे कोणतेही कारण जेव्हा आपणास शोधता येत नाही, सांगता येत नाही, बोलता येत नाही तेव्हा आपण या अज्ञात कारणासाठी, कारणाला,  आपण नाव देतो.. "देव".  म्हणजे, थोडक्यात देव म्हणजे अज्ञात कारणाला दिलेले नाव. जेव्हा एखादा पेशंट जगण्या-मरण्याच्या सीमारेषेवर असतो तेव्हा तो वाचेल की नाही याची खात्री नसते. कारण, 'कारण' अज्ञात असते. अशावेळी सामान्य लोक म्हणतात आता देवावरच शेवटी भरोसा ! याचा अर्थ अज्ञात कारणावर तो भरोसा अस...

जनसंपर्क कक्ष (मुख्यमंत्री सचिवालय) दि. ६ जुलै २०२१   *पावसाळी अधिवेशनात जनहिताचे निर्णय घेतल्याचे समाधान* *-         मुख्यमंत्री उद्धव ठाकरे* *नऊ विधेयके दोन्ही सभागृहात संमत* मुंबई दि. ६:  पावसाळी अधिवेशनाचा कालावधी दोन दिवसांचाच असला तरीही या अधिवेशनात जनतेच्या हिताचे कामकाज करता आले याचे समाधान आहे असे मुख्यमंत्री  उद्धव ठाकरे यांनी विधिमंडळ अधिवेशन संस्थगित झाल्यानंतर आयोजित पत्रकार परिषदेत सांगितले. या अधिवेशनात ९ विधेयके दोन्ही सभागृहांनी मंजूर केली. या वेळी उपमुख्यमंत्री अजित पवार, महसूल मंत्री बाळासाहेब थोरात, संसदीय कार्य मंत्री अनिल परब, राज्यमंत्री संजय बनसोडे उपस्थित होते. *या दोन दिवसाच्या अधिवेशनात खालीलप्रमाणे कामकाज झाले त्याविषयी मुख्यमंत्री व उपमुख्यमंत्री यांनी माहिती दिली* १.     मराठा आरक्षणासाठी पन्नास टक्क्यांची मर्यादा शिथील करण्याची केंद्र शासनाला शिफारस करणारा ठराव २.     ओबीसी आरक्षणासाठी केंद्र सरकारकडून इम्पिरिकल डेटा मिळविण्याचा ठराव ३.     2014 च्या ईएसबीसी उमेदवारांना मो...

*फाटकाचा आवाज आला तसं मी दार उघडून पाहीलं तर एक म्हातारा बाहेर उभा होता.*      *"फुलं घेऊ का?"  मी काही बोलण्याआधीच त्यानं विचारलं.*     *"हो, घ्या ना..... "*     *तो फुलं तोडू लागला. तसा मी इतक्या सकाळी झोप मोडल्याबद्दल चरफडत घरात शिरलो.*      *मला नुकतीच पुण्यामध्ये नोकरी मिळाली होती. नशिबाने मला रुमही चांगली आणि पटकन मिळाली. रुमच्या बाहेरच अंगणात चांदणीचं झाड होतं. कायम पांढऱ्या फुलांनी लगडलेलं. मला या फुलांचा काहीच उपयोग नव्हता.  कारण माझ्याकडे देव नव्हते. गावाहून येतांना आईने मला श्रीराधाकृष्णाचा फोटो घेऊन जायचा खूप आग्रह केला, पण मी पडलो एक नंबरचा नास्तिक. आपलं भविष्य आपणच घडवतो असं वाटणारा! मी तो फोटो आणायचं टाळलं.*      *म्हातारा रोज फुलं घ्यायला यायचा. आता तो विचारायचा नाही. माझी किंवा घरमालकांचीही त्याला हरकत नव्हती.*      *एक दिवस घरमालकांना त्याच्याबद्दल विचारलं. त्यांनी जे सांगितलं ते ऐकून खूप दुःख झालं.*      *म्हाताऱ्याचं नांव एकनाथ होतं. त्याच्या बायकोचा आणि मुलाचा अप...