अ पासून ज्ञ पर्यंत अक्षरे

सुरेश भटांचे  शेर.सगळी अ पासून ज्ञ पर्यंत अक्षरे आहेत 

(अ)

अजुनी सुगंध येई दुलईस मोगऱ्याचा

गजरा कसा फुलांचा विसरुन रात्र गेली?...सुरेश भट.

*

(आ)

आता कुशीत नाही ती चंद्रकोर माझी..

हलकेच कूस माझी बदलून रात्र गेली...सुरेश भट.

*

(इ)

इतकेच मला जातांना सरणावर कळले होते

मरणाने केली सुटका जगण्याने छळले होते....सुरेश भट.

*

(ई)

'ईश्वरी इच्छा'च होती कालचा दंगा

माणसांनी माणसांना मारले कोठे?...सुरेश भट

*

(उ)

उरले उरात काही आवाज चांदण्याचे..

आकाश तारकांचे उचलून रात्र गेली....सुरेश भट.

*

(ए)

एक मी निःशब्द किंकाळीच होतो 

ऐकण्यासाठी सुना बाजार होता ….सुरेश भट.

*

(ऐ)

ऐकली आजन्म त्यांची मी शिळी रामायणे

शेवटी मी बोललो अन् ते किती रागावले...सुरेश भट.

*

(ओ)

ओळखीचा निघे रोज मारेकरी

ओळखीचाच धोका मला यार हो...सुरेश भट.

*

(क)

कळले मला न केव्हा सुटली मिठी जराशी

कळले मला न केव्हा निसटून रात्र गेली....सुरेश भट.

*

(ख)

खरेच सांग मला.. काय ही तुझीच फुले?

तुझा सुगंध कसा ये न आढळून मला?....सुरेश भट.

*

(ग)

‘गर्दीत गारद्यांच्या सामील रामशास्त्री

मेल्याविना मढ्याला आता उपाव नाही.’...सुरेश भट.

*

(घ)

घर माझे शोधाया मी वाऱ्यावर वणवण केली

जे दार खुले दिसले ते आधीच निखळले होते...सुरेश भट.

*

(च)

चाहूल ही तुझी की, ही हूल चांदण्याची?

जो चंद्र पाहिला मी तोही दुरून गेला!.....सुरेश भट.

*

(छ)

छाकटे दुर्वास का निवृत्त झाले?

शापितांनी काय छाट्यांचे करावे?..... सुरेश भट.

(ज)

जरी या वर्तमानाला कळेना आमुची भाषा

विजा घेऊन येणा-या पिढ्यांशी बोलतो आम्ही!’....सुरेश भट.

*

(झ)

झाला उशीर जेव्हा हाका तुला दिल्या मी.

मातीत पावलांचे काही ठसेच होते!....सुरेश भट.

*

(ट) 

टाकली हातातली मी सर्व पाने

कोण,जाणे,हारलो की जिकलो मी...सुरेश भट. 

(ठ)

ठेवले मी तयार ओठांना

एकदा तू पुकार ओठांना...सुरेश भट.

(त)

तसा न रस्त्यात आज धोका मला परंतू

घरात येतात वाटमारे अजून काही....सुरेश भट.

*

(द)

दिसूनही दार तो तिथे थांबलाच नाही

खरेच दात्याहुनी भिकारी हुशार होता....सुरेश भट. 

*

(थ)

थकुनी किती प्रवासी पडले धुळीत मागे..

रस्त्यास वाहणार्या  कसलीच खंत नाही....सुरेश भट.

*

(ध)

धन्य ही श्रद्धांजली जी वाहिली मारेक~यांनी,

संत हो आता बळीचा न्यायनिर्वाळा कशाला ?.....सुरेश भट.

(न) 

नको जगा विचारू हासण्याचे गुपित माझ्या,

कित्येक हुंदक्यांनी, कोंडला एकांत माझा....सुरेश भट.

*

(प) 

पाठमोरा मी जरी झालो,तरीही

सूर्य येणारे मला कवळून गेले!....सुरेश भट.

*

(फ)

फुलावया लागलीस तेव्हा मला कुठे देहभान होते

वसंत आला निघून गेला मला कुठे वर्तमान होते....सुरेश भट.

*

(ब)

बघून रस्त्यावरील गर्दी कशास मी पाहण्यास गेलो?

धुळीत बेवारशी कधीचे पडून माझेच प्रेत होते!...सुरेश भट.

*

(भ)

भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले

एव्हढे मी भोगिले की मज हसावे लागले ...सुरेश भट.

*

(म)

मनाप्रमाणे जगावयाचे किती किती छान बेत होते!

कुठेतरी मी उभाच होतो... कुठेतरी दैव नेत होते !...सुरेश भट.

*

(य)

याचेच रडू आले की जमले न मला रडणेही

मी रंग तुझ्या स्वप्नांचे अश्रूंत मिसळले होते...सुरेश भट.

*

(र)

रडत राखायची लोचने कोरडी

सतत कोठेतरी भिजत धुमसायचे...सुरेश भट.

*

(ल)

लागले न झाडांना दोनचार शिंतोडे

नाचही सुरू झाला जंगलात मोरांचा....सुरेश भट.

*

(व)

वसंत आला पुढे, तरीही सुगंध मी घेतलाच नाही!

उगीच का ताटवे फुलांचे मला शिव्याशाप देत होते?...सुरेश भट.

*

(श)

शब्द म्हणाले सर्व भावना निघून गेल्या

हाय कधी अर्थाला मी सापडलो नाही....सुरेश भट.

*

(स)

सकाळी तू उन्हापाशी कसा केलास कांगावा,

तरीही खूण चंद्राची तुझ्या ओठांवरी होती....सुरेश भट 

*

हजार काजव्यांनी पाहिला एकांत माझा,

तुझ्याच आठवांनी उजळला एकांत माझा....सुरेश भट.

*

ज्ञानदेव लिहुनी गेले ओळ ओळ भाळी

निमित्तास माझे गाणे निमित्तास टाळी....

सुरेश भट.

🙏🙏🙏