बापाचं मन

👉 *बापाचं मन* 👈

*घरामधला कर्ता बाप,*

*जेंव्हा येतो बाहेरून |*

*पाळलेली मांजर सूद्धा,*

*आनंदाने जाते शहारून |*

*मॅव मॅव करत बिचारी,*

*फिरते सा-या घराला |*

*पण ते प्रेम कळत नाही,*

*पोटच्या त्या पोराला |*

*मालकाला बघून कूत्रा,*

*झेपाऊन घेतो ओढ |*

*साखळी दाटे मानेला,*

*कमी होत नाही वेड |*

*शेपटाचा गोंडा घोळून,*

*घूटमळते ते दाराला |*

*पण ती ओढ कळत नाही,*

*पोटच्या त्या पोराला |*

*दूर बघून मालकाला,*

*हंबरते गोठ्यात गाय |*

*वळवळ करते जागीच,*

*तान्ह्या वासराची माय |*

*वासराच्या आधी चाटे,*

*ती मालकाच्या ऊराला |*

*पण ती माया कळत नाही,*

*पोटच्या त्या पोराला |*

*बांधा वरचा बैल सूद्धा,*

*हाक ऐकून परत वळतो |*

*रागाची हाक असुनही,*

*गप गुमान रानात पळतो |*

*आपुलकीचा राग सुद्धा,*

*कळतो मुक्या ढोराला |*

*पण तो राग कळत नाही,*

*पोटच्या त्या पोराला |*

*जीव लावला जनावराला,*

*लेकरावानी वागत आली |*

*पोटची लेकरं मात्र कशी,*

*परक्यावानी जगत आली |*

*बाप लेकाचा सुर कधीच,*

*जुळला नाही सुराला |*

*जीव लावनं कळंलं नाही,*

*पोटच्या त्या पोराला |*

*बाप असतो जरा जरा,*

*नारळाच्या फळा वानी,*

*बाहेरून कठोर भासे,*

*आतमध्ये गोड पाणी |*

*पावसाचं महत्व सुद्धा,*

*कळेना झालंय मोराला |*

*तसाच बाप कळत नाही,*

*जीवंत पणी पोराला |*